Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας για να το βοηθήσετε να αναπτύξει τις εικανότητες του.
Όλα τα παιδιά αναπτύσσουν και εξελίσσουν τις ικανότητες τους με διαφορετικό ρυθμό και συμπεριφέρονται μοναδικά στις ποικίλες καταστάσεις και προκλήσεις που παρουσιάζονται στη ζωή τους.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό το ταξίδι της ανάπτυξης παίζει το περιβάλλον (οικογενειακό, σχολικό κλπ.) που τους περικλύει και τα ερεθίσματα που δίνονται απ’ αυτό. Ένα ασφαλές περιβάλλον, που τους κινεί το ενδιαφέρον και μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις απόψεις τους ελεύθερα (στο μέτρο που το κάνουν με αποδεκτό τρόπο), βοηθάει πολύ.
Έτσι, παρακάτω αναφέρονται μερικές συμβουλές, με σκοπό να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση του παιδιού από το περιβάλλον και να καλλιεργηθούν οι καινούργιες δεξιότητες:
Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού
- Ενθαρρύνετε το παιδί να δοκιμάσει και να προσπαθήσει την πρόκληση που του εμφανίζεται. Αποφύγετε την υπερπροστασία και την άμεση βοήθεια. Τα παιδιά δε θα μάθουν, αν δε τα αφήσουμε να δοκιμάσουν.
- Δημιουργήστε εσείς οι ίδιοι προκλήσεις, ώστε να τονώσετε την αυτο-εκτίμηση του μέσω της επιτυχίας. Σε παιδιά που δεν αντέχουν ιδιαίτερα την ματαίωση, επιλέξτε προκλήσεις που συγκεντρώνουν μικρές πιθανότητες αποτυχίας. Δείξτε ή πείτε πόσο περήφανοι είστε που έβαλε τα δυνατά του.
- Αφιερώστε χρόνο για να δείξετε στο παιδί καινούργια πράγματα. Για παράδειγμα πως να φοράει τα ρούχα ή τα παπούτσια, πως να χρησιμοποιεί σωστά τα σκεύη φαγητού. Η μίμηση παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη.
- Τα παιδιά μπορούν να μάθουν κάτι καλύτερα και να συγκεντρωθούν, όταν είναι ήρεμα και επειδή είναι δραστήρια από τη φύση τους, φροντίστε να εκτονώνουν την ενεργητικότητά τους πριν.
- Αν η προσοχή ενός παιδιού αποσπάται εύκολα, κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας απομακρύνετε από το οπτικό του πεδίο πράγματα/παιχνίδια που δεν τα χρειάζεται και περιορίστε τους θορύβους.
- Αν χρειάζεται να του πείτε κάτι σημαντικό, σκύψτε στο ύψος του και μιλήστε πρόσωπο με πρόσωπο.
- Όταν εμφανίζει ένα παιδί μη αποδεκτή συμπεριφορά, η κριτική σας πρέπει να στρέφεται κατά της συμπεριφοράς και όχι κατά του παιδιού.
Συμπερασματικά, ένα περιβάλλον πρέπει να είναι ασφαλές, να δίνει ευκαιρίες για δοκιμή, εξάσκηση και μάθηση, να μειώνει το άγχος, και να έχει καθορισμένα όρια και προσδοκίες, στις οποίες μπορεί να ανταποκριθεί το παιδί.
Η Εργοθεραπεία μπορει να βοηθήσει να δομήσει το παιδί τον χώρο και τον χρόνο του με ευχάριστο και δημιουργικό τροπο.
Κι ας θυμόμαστε: ένα παιδί που γνωρίζει ότι το αγαπούν είναι πιο ευτυχισμένο και τα ευτυχισμένα παιδιά μαθαίνουν πιο εύκολα.